Page 11 - Вайна і памяць
P. 11

Вайна і памяць

         сталеразлівачнага  крана  на  Ніжнетагільскім  заводзе:  “Закончил
         войну в Германии, в 76-й гвардейской дивизии 2-го Белорусского
         фронта. Имею правительственные награды. Спасибо Вам, Иосиф
         Игнатьевич, вы спасли мне жизнь. А на свадьбе своей, как вы и
         предсказывали, я-таки станцевал гапак”.
                А  вось  што  напісаў  Сарачынскаму  былы  радавы  Сяргей
         Сцяпанавіч Шаўчэнка, якога Іосіф Ігнатавіч пазбавіў ад гангрэны
         (пасля  вайны  жывёлавод  з  сяла  Вярбоўкі  Днепрапятроўскай
         вобласці): “Я вам, Иосиф Игнатьевич, обязан вдвойне. Вы меня
         не  только  подобрали  раненого,  спрятали,  но  и  ещё  спасли  от
         гангрены. Вовек не забуду. Кланяюсь всем жителям Чернавчиц.
                У меня три дочери. Всем дал наказ: если отца любите, то






























         любите и не забудьте фельдшера из Чернавчиц, что на Брестчине,
         который геройски спасал красноармейцев”.
                А  вось  як  адзываўся  пра  Сарачынскага  Ілля  Максімаў,
         былы радавы, а ў пасляваенны перыяд начальнік цэха шклянага
         заводу  ў  пасёлку  Уфінскім,  на  Урале:  “Сорочинский  Иосиф


                                                                             11
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16